Kuşların tüylerini dökmesi doğada normal bir süreçtir. İnsanların zarar görmüş yeni saç telleri ile değiştirilmesi gereken saçlarını dökmesine benzer. Kuş tüyleri de keratinden yapıldıkları için zarar görür ve onarılamaz. Kuşlarda tüy dökümü mevsimsel değişikliklere ve ürettikleri hormonlara tepki olarak veya hastalık belirtisi olarakta meydana gelir. Deri Değiştirme Süreci Tüyleri uzadıkça, evinizin zeminini ve kuşunuzu içinde bulundurduğunuz muhafazayı keratin parçalarıyla dolu olarak bulabilirsiniz . Bu, ortaya çıkan tüy tarafından açılan tüy kılıfıdır. Biraz kepeğe benziyor ama kuşunuzun yepyeni bir tüy setinde büyüdüğünü düşündüğünüzde tamamen normal. Tüy değişimi sırasında kuşların biraz daha fazla tüy döktüğünü görebilirsiniz. Birden fazla kuşunuz varsa, tüyü çevreleyen inatçı keratin kılıflarını ortadan kaldırmak için birlikte çalışarak birbirlerine yardım etmeyi seçebilirler. Tüyü koruyucu kılıfından çıkarmak için kılıfı kopardıklarını görebilirsiniz. Tüy Dökülmesi Sırasında Kaşıntı Tüy dökümü kaşıntılı bir deneyimdir. Bu kılıflar tüylerle dolu olduğunda, kuşunuzun tüylerini kopardığını veya başı veya boynu gibi ulaşılması zor noktaları kaşıdığını görebilirsiniz. Bu hareket o tüyleri serbest bırakır ve onların gelişmesini kolaylaştırır. Ayrıca kuşu daha az kaşındırır. Duşlar ayrıca kaşıntıyı hafifletmede faydalıdır. Ayrıca keratini yumuşatır ve tüylerin bu kılıftan geçmesini kolaylaştırır. Pek çok kuş, keratin kılıflarını oluşturan tüylerin serbest kalmasına yardımcı olmak için biraz kafa kaşımaya aldırmaz. Ancak bazı kuşlar bunu acı verici veya rahatsız edici bulabilir. Alışılmadık şekilde fazla tüy kaybı görürseniz, lütfen bir kuş veterinerine danışın. Veterinerin, kuşunuzun keskin tüy kaybına neden olabilecek bir sağlık sorunu olup olmadığını görmesi gerekecektir. Evcil hayvanınızın hasta olduğundan şüpheleniyorsanız hemen veterinerinizi arayın. Sağlıkla ilgili sorular için, evcil hayvanınızı muayene ettikleri, evcil hayvanınızın sağlık geçmişini bildikleri ve evcil hayvanınız için en iyi önerileri yapabilecekleri için her zaman veterinerinize danışın.

Sağlıklı bir muhabbet kuşunun belirtileri, sağlıklı bir muhabbet kuşu sağlamak için ipuçları, acil bir durumda ne yapılması gerektiği, muhabbet kuşunun hastalık belirtileri ve daha fazlası için okumaya devam edin. . Muhabbet kuşunuzun sağlığına yakından bakın. Sağlıklı bir muhabbet kuşunun parlak berrak gözleri, parlak pul pul olmayan veya huysuz bir cere ve gagası, güçlü parlak parlak tüyleri vardır, gevezelik eder ve mutlu bir şekilde uçar. Muhabbet kuşunuz kafeslerinin zemininde toplanmış ve kabarmışsa - hemen bir kuş veterinerine götürün. Muhabbet kuşları av hayvanlarıdır ve sürülerinden atılmamaları veya yırtıcı hayvanlar tarafından zayıf olarak seçilmemeleri için herhangi bir hastalık belirtisini mümkün olduğunca uzun süre gizlerler. Hastalık belirtileri gösteriyorlarsa, bunun çok kötü olduğunu bilirsiniz. Muhabbet kuşunuzun hasta olduğunu anlamanın en kolay yolu kilo vermek olduğundan muhabbet kuşunuzu düzenli olarak tarttığınızdan emin olun. ​ Eve yeni bir muhabbet kuşu getirdiğinizde ve zaten kuşlarınız varsa, mevcut kuşlarınıza bulaşabilecek herhangi bir hastalık taşımadığından emin olmak için yeni kuşu en az 30 gün karantinaya aldığınızdan emin olun. Onları farklı bir odada tutun ve her zaman ellerinizi yıkadıktan sonra ellerinizi yıkayın. Muhabbet kuşunuzu başka bir hayvan (kedi veya köpek gibi) yakaladıysa, onu en kısa zamanda bir veteriner kliniğine götürün. ​ Acil Durum: Muhabbet kuşunuzda şunlar varsa: yutulan/solunan zehir suya düşme (tuvalet vb.) elektrik çarpması (elektrik kablolarını ısırma vb.) bayılma kapıya sıkışma vantilatör, klima çarpması başka bir evcil hayvan tarafından ısırılma/pençelenme yanma veya aşağıdaki belirtilerden herhangi birini gösteriyorsa, hemen bir kuş veterinerine götürün . Kuş veterinerleri özel veteriner eğitimi gerektirdiğinden, muhabbet kuşunuzu normal evcil hayvan veterinerinize değil, bir kuş veterinerine götürdüğünüzden emin olun ​ Muhabbet Kuşu Hastalık Belirtileri kaka değişikliği, akıntısı/dışkı olmaması konuşmayı/aktiviteyi azaltma tüyleri toplama/yolma (düzenli düzeltme değil) tüyler kirli/yapışık/sıkışmış göz/burun/gaga akıntısı anormal solunum donuk/şişmiş/akan/bulutlu gözler tünekten düşme kamburlaşma topaklar/darbeler/yaralar veya şişlik kilo kaybı yemek yememe zayıf/kabarık kuyruk sallama kanama sarsılma akıntılı/iltihaplı cere kusma (bağlanmanın bir parçası olarak yaptıkları yetersizlik değil)

Uygun bir diyet, temiz, bakımlı bir çevre ve rutin veteriner bakımı verilirse, kuşlar son derece dayanıklı hayvanlardır. Kuşlarınızı güvende tutmak için kaçınmanız gereken bazı şeyler: Pencereleri, kapıları, dolapları ve çekmeceleri kapalı tutun. Ocak sıcakken yakınlarda bulunmalarına izin vermeyin. Kafesler bazı durumlarda tehlikeli olabilirler. - keskin kenarlardan, çok geniş çubuklardan veya kırık çubuklardan kaçının. Keskin parlak nesneler - makas, iğneler, raptiyeler ortamdan uzaklaştırılmalıdır. Zehirli bitkiler. Aerosoller (Ev temizlik ürünleri ve parfüm, deodorant ,oda kokuları ). Sigara ve diğer kaynaklardan gelen duman. Tavan ve portatif fanlar. Boya dumanları, böcek ilaçları ve diğer tüm zehirler. Diğer ev hayvanları. Kuşlar hastalık belirtilerini çok iyi gizledikleri için kuşunuzdaki ince değişiklikleri tanımayı öğrenmeniz gerekir. Kuşunuz tarafından fark edilmeden onu gözlemlemeye çalışın. Hastalık belirtileri şunlardır Daha sık kabaran tüyler. Gözlerden veya burun deliklerinden herhangi bir akıntı. Gözlerin ve gagaların etrafındaki keçeleşmiş tüyler. Zor nefes alma. Kafesin dibine oturmak. Ötmede azalma. Gıda ve su tüketiminde azalma. Daha az aktif olma. Daha az temizleme. 12-24 saat boyunca dışkıda renk, biçim veya kıvamda önemli değişiklik. Düzenli kontroller için kuşunuzu her zaman bir veterinere götürmeyi unutmayın.

Feline lösemi virüsü (FeLV), kedilerde önde gelen ölüm nedeni olarak travmadan sonra ikinci sıradadır ve tanıdan sonraki üç yıl içinde kalıcı olarak enfekte olan kedilerin %85'ini öldürür. Virüs genellikle anemi veya lenfomaya neden olur, ancak bağışıklık sistemini baskıladığı için kedileri ölümcül enfeksiyonlara da yatkın hale getirebilir. Yine de kedi lösemi virüsüne maruz kalmak ölüm cezası olmak zorunda değildir; Virüsle karşılaşan kedilerin yaklaşık %70'i enfeksiyona direnebilir veya virüsü kendi başlarına ortadan kaldırabilir. Kedi Lösemi Virüsü Nasıl Bulaşır? Kedi lösemisi sadece kedileri etkileyen bir hastalıktır - insanlara, köpeklere veya diğer hayvanlara bulaşamaz. FeLV bir kediden diğerine tükürük, kan ve bir dereceye kadar idrar ve dışkı yoluyla geçer. Virüs kedinin vücudunun dışında uzun süre yaşamaz . Yavru kedi, hastalığı uteroda veya enfekte bir anne sütü yoluyla kapabilir. Hastalık genellikle görünüşte sağlıklı kediler tarafından yayılır, bu nedenle bir kedi sağlıklı görünse bile enfekte olabilir ve virüsü bulaştırabilir. Kedinizin Risk Faktörleri Enfekte kedilere maruz kalmak, özellikle yavru kediler ve genç yetişkin kediler için kedinizin FeLV'ye yakalanma riskini artırır. Daha yaşlı kedilerin enfeksiyon kapma olasılığı daha düşüktür, çünkü direnç yaşla birlikte artıyor gibi görünmektedir. Çok kedili evlerde veya sokaklarda yaşayan kediler, özellikle su ve yemek kaplarını ve kum kaplarını paylaşıyorlarsa daha fazla risk altındadır . Yine de, aşılar ve güvenilir testler sayesinde FeLV prevalansı son 25 yılda azalmıştır. Kedi Lösemi Virüsünün Belirtileri FeLV ile enfekte olmuş kediler, aşağıdaki belirtilerden bir veya daha fazlasını sergileyebilir: Soluk diş etleri Ağızda sarı renk ve göz beyazında sararma Büyümüş lenf düğümleri Mesane, deri veya üst solunum yolu enfeksiyonları Kilo kaybı ve/veya iştahsızlık Sağlıksız kürk durumu Zayıflık ve uyuşukluk Ateş İshal Nefes alma zorluğu Kısırlaştırılmamış dişi kedilerde kısırlık gibi üreme sorunları Stomatit – Dişeti ülserasyonunu içeren ağız hastalığı Kedi Lösemi Virüsü Teşhisi Veteriner hekiminiz, kandaki FeLV proteinlerini tanımlayan basit bir kan testi yaparak hastalığı teşhis edebilir. Bu test oldukça hassastır ve çok erken enfeksiyonlu kedileri tanımlayabilir. Bazı kedilerin enfeksiyonu birkaç ay içinde temizlemeyi başaracağını ve ardından testin negatif çıkacağını hatırlamak önemlidir. İkinci bir kan testi olan IFA, enfeksiyonun ilerleyici aşamasını tespit eder ve bu test için pozitif sonuçları olan kedilerin virüsü temizlemesi pek olası değildir. IFA testi, veteriner kliniğiniz yerine bir laboratuvarda gerçekleştirilir. Genel olarak, IFA pozitif olan kedilerin uzun vadeli prognozu kötüdür. Kedi Lösemi Virüsü Tedavisi Kedi lösemi virüsü ile kalıcı olarak enfekte olan kedilerin yüzde seksen beşi, teşhisin ardından üç yıl içinde ölmektedir. Bununla birlikte, düzenli veteriner kontrolleri ve iyi koruyucu sağlık bakımı, bu kedilerin bir süre iyi hissetmelerine ve ikincil enfeksiyonlardan korunmalarına yardımcı olabilir. Düzenli olarak yapılan fiziksel muayeneler, laboratuvar testleri ve parazit kontrolü komplikasyonları önleyebilir ve sorunları hızlı bir şekilde tanımlayabilir. FeLV ile enfekte olmuş tüm kediler kapalı ortamlarda tutulmalı ve kısırlaştırılmalıdır. Kedinizi Feline Lösemi Virüsünden Koruma Düzenli olarak aşılarını yaptırmak ve enfekte kedilerden uzak tutmak, FeLV'ye yakalanmalarını önlemenin kesin bir yoludur. Sekiz haftalıktan büyük kediler veya yavru kediler, çok kedili bir eve yerleşmeden önce virüs için test edilmelidir. Çoğu veteriner, FeLV pozitif bir kediye sahip bir eve yeni bir kedi sokmama konusunda tavsiyede bulunur, çünkü aşı ile bile enfeksiyona yakalanma riski altında olabilirler. Ek olarak, yeni gelen birinin stresi FeLV pozitif kediyi olumsuz etkileyebilir.

Çok meraklı bir kediniz var. Ancak keşifleri, onları bazı tehlikelere maruz bırakabilir. Kedinizin sağlıklı ve güvende kalması için evinizi "kedilerden korumak" sadece biraz zaman ve bilgi gerektirir. İnsan İlaçları Bazı reçetesiz ve reçeteli ilaçlar kediler için ciddi tehditler oluşturur, bu nedenle onları giremeyecekleri bir yerde saklayın, örneğin: Antidepresanlar Kanser ilaçları Soğukalgınlığı ilaçları Diyet hapları Ağrı kesiciler (asetaminofen, aspirin, ibuprofen) Vitaminler ve diğer takviyeler Bazı yaygın ilaçların insanlar ve kediler için işe yaradığını duymuş olabilirsiniz. Evcil hayvanınıza asla veterinerinizle konuşmadan herhangi bir ilacı vermeyin - onlara yanlış ilacı vermek onları öldürebilir. İnsan Gıdaları Kediniz yemek yemek için oturduğunuzda yalvarabilir (veya bakmadığınızda bazı zamanlarda çalmaya çalışabilir), ancak bazı insan yiyecekleri onlar için zehirli olabilir: Alkol Kafein (kahve, soda, çay) Çikolata Sarımsak Üzüm Soğanlar Kuru üzüm Ksilitol (şekersiz sakızlarda, şekerlerde, diş macunlarında bulunur) Hamur mayası İç ve Dış Mekan Bitkileri Yaygın ev bitkileri aşağıdakiler de dahil olmak üzere kedinizin sağlığı için tehlikeli olabilir: Aloevera Açelya Krizantem Sümbül Zambak Ökseotu Ormangülü Palmiyeler Lale Böcek öldürücüler ve Diğer Kimyasallar Bazı kimyasalların tadı özellikle kedilere lezzetli gelir. Onları güvende tutmak için, kimyasalları kilit altında tutun, özellikle: Antifriz Çamaşır suyu Deterjanlar Köpek pire ve kene ilaçları (haplar, tasmalar, damla pire tedavileri, spreyler, şampuanlar) Gübreler Böcek ve kemirgen ilaçları Daha Fazla Ev Tehlikesi Kedinizi boğabilecek veya boğabilecek yaygın ev eşyalarına dikkat edin. Bazılarını yutarlarsa bağırsaklarını bile tıkayabilir. Tavuk kemikleri Diş ipi, iplik veya ip Tokalar Küçük veya hareketli parçaları olan oyuncaklar Kediniz Zehirlendiyse Kedinizin zehirli bir şeye maruz kaldığını düşünüyorsanız, her an önemlidir. Veterinerinizi arayın. Daha sonra ne yapacağınızı bilmenize yardımcı olabilirler. Örnekleri toplayın. Kedinizle birlikte veterinere kusmuk, dışkı ve kedinizin yediği zehir örneklerini alın. Belirtileri izleyin. Çoğu zaman, kediler bu işaretleri hemen gösterir. Ancak bazı belirtiler daha yavaş ortaya çıkabilir. İzlenecek işaretler şunları içerir: Solunum Problemleri Bilinç bulanıklığı, konfüzyon Öksürme Depresyon İshal İrileşmiş gözbebekleri Daha fazla su içmek ve daha fazla idrara çıkmak mide bulantısı Salya nöbetler Titreme Cilt tahrişi titreme Kusma zayıflık Ayrıca yüksekten düşmeler sözkonusu olduğunda acil olarak veteriner hekiminize başvurmalısınız

Kanla beslenen bu küçük, kanatsız böcekler kaşıntı ve tahrişten daha fazlasına neden olabilir: Ayrıca bakteri taşıyabilir, tenyalara ev sahipliği yapabilir ve cilt alerjilerine neden olabilir. Pireler günde kendi vücut ağırlıklarının 15 katı kan yiyebilirler. Bu anemiye yol açabilir. Pireler en çok yavru köpekler, yavru kediler ve yaşlı hayvanlar için tehlikelidir. Evcil hayvanınızın pireleri varsa, muhtemelen cildini çizecek, yalayacak veya ısıracaktır. Tüylü arkadaşınızın ayrıca solgun diş etleri, tüy dökülmesi ve derisinde kırmızı ve tahriş olmuş alanlar olabilir. (Diş etleri kan kaybı veya anemi nedeniyle soluk olabilir). Evcil hayvanınızın kürkünü tarayın. Küçük, hızlı hareket eden şekiller görüyorsanız, evcil hayvanınızda pire vardır. Siyah noktalar "pire pisliği" veya pirelerin bıraktığı kurumuş kandır. Kürkteki minik beyaz taneler yumurta olabilir. Pireler hızla çoğalır ve evcil hayvanınızı rahatsız ettiğini gördüğünüz her biri için göremediğiniz daha çok şey vardır. Bir dişi pire, yaşamları boyunca 2.000'e kadar yumurta bırakabilir. Yumurtalarını evcil hayvanınızın kürküne, evinizdeki eşyalara ve halıya bırakır. Ayrıca pireler yetişkin olmadan önce kozaya girerler. Bu kozalar onları böcek öldürücülerden korur. Pire şampuanı veya banyo ; tipik olarak çözüm değildir.Bu ürünlerin kalıntı aktivitesi yoktur. Yani herhangi bir ılık, şampuanlı su pireleri öldürür gibi görünse de bölgede pire varsa, yine geri atlarlar. Keneler Keneler uçamaz veya zıplayamaz. Böceklerden çok örümcekler ve akrepler gibidirler. Ancak hayvanlara veya yanından geçen insanlara yaklaşmak için otlara ve çalılara tırmanırlar. Evcil hayvanınızı ısırıp kanla şişene kadar keneleri görmek zor olabilir. Keneler genellikle kendilerini bir hayvanın başına, boynuna, kulaklarına ve ayaklarına yakın tutunurlar ancak herhangi bir yere kilitlenebilirler. Bir kene görürseniz, cımbızla sıkıca kavrayın, cildinize olabildiğince yakın tutun ve dümdüz dışarı çekin. Sert ama nazik olun. Keneyi bükmeyin veya sarsmayın. . En yakın zamanda veteriner hekiminize başvurun. Keneyi yakmak veya oje ile kaplamak, zararlı olabilecek tükürük salgılamasına neden olabilir. Keneler Lyme hastalığı ve diğer hastalıkları taşıyabilir. Keneler genellikle ilkbahar, yaz ve sonbaharda aktiftir. Bazı türlerde yetişkin keneler de kışın aktiftir. Bir kene sonbaharda beslenecek bir insan veya hayvan bulamazsa, çoğu tür ilkbahara kadar saklanır. Keneler hayvanlara ve kuşlara kolayca bağlanabilecekleri nemli ormanlık alanlar, orman yolları ve çimenli alanlarda ; kamp alanlarında , bakımsız çimenli bahçeleri severler. Evcil hayvanınızla bir yolculuğa çıkıyorsanız, evcil hayvanların yürüdüğü ve koştuğu otların arasında gizlenebileceğini bilmelisiniz.

Evcil kuşlar yemek zamanını sürü arkadaşlarıyla paylaşmayı severler - ya evdeki diğer kuşlar ya da bakıcılarıyla. Tüylü arkadaşlarla yemek yemek onları sosyalleştirmenin harika bir yoludur; ancak, potansiyel toksisite nedeniyle kuşların evcil hayvanlarına asla sunulmaması gereken, insanların sevdiği bazı yiyecekler vardır. Kuşlar için zehirli olan en yaygın yiyecekler şunlardır: 1. Avokado Avokado bitkisinin yaprakları, bitkideki mantarları öldüren yağ asidi benzeri bir madde olan persin içerir. Bir kuş tarafından yutulduğunda bu madde kalp hasarına, solunum zorluğuna, halsizliğe ve hatta ani ölüme neden olabilir. Bazı kuş türleri tarafından belirli avokado türleri güvenle tüketilirken, hangi avokado türlerinin hangi türleri etkileyeceğini bilmek zordur. Ayrıca, bir evcil kuşun etkilenmesi için ne kadar avokado yemesi gerektiği de belirsizdir. Olası sonuçlar göz önüne alındığında, en iyisi, kuşlara avokado ve avokado içeren yiyecekleri beslemekten kaçınmaktır. 2. Kafein Hepimiz kahve, çay ve alkolsüz içecekler gibi kafeinli içecekleri severiz çünkü bunlar bizi uyarır ve bizi uyandırır. Evcil kuşlarımıza bu lezzetli içeceklerden bir yudum vermeyi düşünebiliriz, ancak bu içeceklerden bir veya iki yudum bile tüylü dostlarımız için zehirli olabilir. Kafein, kalp atış hızını artırabilir, aritmi ve hiperaktiviteye neden olabilir ve hatta kuşlarda kalp durmasına neden olabilir. Bu nedenle, kafeinli ürünlerden kaçının ve susayan kuşunuz için su verin. 3. Çikolata Bizim gibi kuşlar da çikolata veya çikolata içeren yiyeceklere direnmekte zorlanır. Bununla birlikte, çok küçük miktarlarda bile çikolata kuşlar için zehirli olabilir. Çikolata, kusmaya ve ishale neden olabilecek, kalp atış hızını artırabilecek, hiperaktiviteye neden olabilecek, titreme ve nöbetlere neden olabilen ve hatta kuşlarda ölüme neden olabilen teobromin ve kafein içerir. 4. Tuz Birçoğumuz bu sevilen çeşniyi düşünmeden her türlü yiyeceğe rastgele ekleriz. Tuzlu cipsleri, patlamış mısırları, simitleri ve krakerleri de seviyoruz. Ancak, çok fazla tuz bizim için iyi olmadığı gibi, kuşlarımız için de iyi değildir ve birazcık bile küçük bir kuş için potansiyel olarak toksiktir. Tek bir tuzlu cips veya simit bile bir kuşun minik vücudundaki elektrolit ve sıvı dengesini bozarak aşırı susama, dehidrasyon, böbrek yetmezliği ve ölüme yol açabilir. 5. Yağ Hepimiz tereyağı, sıvı yağ, yağlı et ve kuruyemiş gibi yüksek yağlı yiyeceklerin tüketilmesinin, arterlerimizin duvarlarında (ateroskleroz olarak bilinir) kolesterol birikimine ve kalp hastalığına ve felce yatkınlığa neden olabileceğini biliyoruz. Bu yiyeceklerin aşırı yutulması da obeziteye ve bu duruma eşlik eden tüm sağlık sorunlarına yol açabilir. Aynı süreçler kuşlarda da meydana gelir ve Amazon ve Quaker papağanları gibi bazı kuş türleri, yüksek kolesterol ve trigliserit seviyeleri ve ardından koroner arter hastalığı geliştirmeye eğilimlidir. Bu nedenle, tıpkı yüksek yağlı yiyeceklerin tüketimini sınırlamamız gerektiği gibi, kuşlar da öyle. Kuşlar fındıkları sever ancak Afrika gri papağanı gibi orta büyüklükte bir kuş için her gün bir tuzsuz badem veya ceviz yeterlidir. Amerika papağanı gibi vahşi doğada daha fazla yağ yiyen daha büyük kuşlara günde birkaç kuruyemiş olabilirken, papağan ve muhabbet kuşları gibi daha küçük olanlara ise her gün birkaç dilim bademden veya bir parça cevizden daha fazla verilmemelidir. . Kuşunuzu zayıf olmaya teşvik edin ve yağlı atıştırmalıkları sınırlayın. 6. Meyve çekirdekleri ve elma tohumları Çoğu meyve güvenli ve genellikle kuşlar için küçük miktarlarda tüketmek için sağlıklı olsa da, tohum (elma ve armut gibi) ve çekirdekler (kiraz, kayısı, şeftali, nektarin ve erik gibi) içeren bazı meyveler kuşlara verilmemelidir. Bu tohumlar küçük miktarlarda kardiyak toksik siyanür bileşiği içerdiğinden tehlikeli olabilir. Tohumlar ve çukurları olmadan, bu meyveler kuşların tüketmesi için tamamen güvenlidir. Üzüm, turunçgiller, kabak, balkabağı, domates, kavun, mango, nar ve çilek gibi diğer ürünlerden elde edilen tohumlar kuşların tüketimi için güvenlidir ve endişelenmeden beslenebilir. 7. Soğan ve sarımsak Birçok insan, diğer sebzeler gibi soğan ve sarımsağın da kuşlar için sağlıklı olmasını bekler. Bununla birlikte, bu baharatlı sebzelerin çiğ veya pişmiş olarak beslenip beslenmesin, insanlarda kalp faydaları olsa da, kuşlar, kediler ve köpekler dahil olmak üzere birçok hayvan için toksiktir. Soğan, çiğnendiğinde kuş ağzı, yemek borusu veya mahsulün iç yüzeyini tahriş ederek ülsere neden olan ve kırmızı kan hücrelerinin yırtılmasına neden olarak anemiye neden olabilen kükürt bileşikleri içerir. Sarımsak, kuşlarda kansızlığa ve halsizliğe neden olabilecek başka bir kimyasal olan allisin içerir. Bu nedenle, kuşunuzun hayatına sarımsak ve soğan yerine küçük bir parça A vitamini açısından zengin acı biberle renk katın. 8. Yapay Tatlandırıcılar Şekersiz sakızda ve birçok diyet gıdada bulunan bu yaygın yapay tatlandırıcı, hipoglisemiye, karaciğer hasarına ve köpeklerde ve diğer hayvanlarda olası ölüme neden olur. Bu tatlandırıcının etkileri kuşlarda ayrıntılı olarak incelenmemiş olsa da, kuşlar diğer birçok türe göre daha hızlı bir metabolizmaya sahiptir ve bu nedenle bu kimyasalın çok küçük miktarlarının bile toksik etkilerine karşı çok hassas olabilirler. Bu nedenle, kuşları xilitole maruz bırakmaktan tamamen kaçınmak en iyisidir. Kuşların tüylerine ve derilerine yapışabileceği için kuşlara sakız verilmemeli ve fazla kilolu kuşlara kilo vermelerine yardımcı olmak için diyet ürünlerden ziyade az yağlı meyve ve sebzeler verilmelidir. xilitol kilo verme planınızda tatlı bir seçenek olabilir, ancak kuşunuzun beslenmesinde kaçınılmalıdır.Bir papağanı sosyalleştirmenin büyük bir kısmı, kuşunuzun yemek saatinde kafesinden çıkmasına izin vermektir. ve siz yemek yerken ona çok az miktarda yiyecek vermek kuşunuza kesinlikle sürünün bir parçası olduğunu hissettirebilir. Ağzınızda bulunmayan (kuşlara yabancı bakteri ve maya içeren) ve kuşlar için toksik olmayan yiyecekleri paylaşmayı unutmayın, evcil hayvanınızla güven oluşturmanın ve onu evinde rahat hissetmesini sağlamanın harika bir yolu olabilir. Kuşunuz bu potansiyel olarak toksik maddelerden herhangi birini yutarsa, tedavinin gerekli olup olmadığını görmek için derhal veterinerinize başvurmayı unutmayın.

Bir kedinin kum kabını kullanmaması ama pes etmemesi sinir bozucu olabilir! Genellikle bu kum kabı problemi başka bir şeyin işaretidir ve kedinizin size ne anlatmaya çalıştığını anlamak için biraz dedektiflik çalışması gerekir. Şu adımlarla başlayın: Tıbbi bir nedeni ortadan kaldırmak için veteriner muayenesi yaptırın. Kum kabı sorunları, bir kedinin size bir şeylerin yanlış olduğunu bildirme yolu olabilir. Kediler idrar yolu enfeksiyonları , mesane enfeksiyonları, acil idrar tıkanıklıkları, artrit, kas-iskelet ağrısı ve kum kabı alışkanlıklarını etkileyebilecek diğer durumlardan muzdarip olabilir. Kedinizin kısırlık veya kısır durumunu düşünün. Kediniz kısırlaştırılmamışsa, kum kabının dışında işediğini düşündüğünüz şey aslında püskürtme veya işaretlemesi olabilir. Bu davranışlar çiftleşme ile güçlü bir şekilde ilişkilidir ve genellikle kediniz kısırlaştırıldıktan sonra durur. Kum Kabı Sorun Önleme, Çözümler ve Açıklamalar Tıbbi bir sorunu veya çiftleşme davranışlarını ortadan kaldırdıktan sonra, kedinizin kum kabı dışına neden kaka yapma ve işeme davranışının başka nedenlerine bakma zamanı. İşte kediniz ve sizin için hayatı daha iyi hale getirecek bazı çözümler. Kedinizin ne düşündüğünü bilmeniz için her biri için bir açıklama ekledik. Sabırlı olun ve kediniz için neyin işe yaradığını bulana kadar aşağıdaki çözümleri deneyin. Beslenme ve oyun için katı bir rutin oluşturarak kediniz için sakinleştirici bir ortam oluşturun. Kediniz genel olarak stres altındaysa, bunukum kabı davranışındaki değişiklikle anlatıyor olabilir. Belki taşınmışsınızdır veya yeni bir bebeğiniz veya yeni bir kediniz vardır. Ortamlarını veya rutinlerini değiştirmek kedileri strese sokabilir ve bazen bu stres İdrar Yolu Enfeksiyonu gibi tıbbi bir soruna bile yol açabilir. Bu stresi olabildiğince azaltmak sorunu çözebilir. Kum kabını temiz tutun. Kutuyu günde daha fazla kez temizlemeyi deneyin ve kutuları her hafta tamamen temizlediğinizden emin olun. Bazı kediler kirli bir kuma basmak istemezler. Bazıları kirli bir ortama diğerlerinden daha duyarlıdır. Kedinizin daha kolay tırmanabilmesi için alçak kum kabı kullanın. Kedinizin çöp kutusuna girmesi çok zorsa, başka bir yere gidebilir. Bu özellikle küçük kediler, yaşlı kediler ve özel ihtiyaçları olan kediler için geçerlidir. Daha büyük bir kum kullanın veya üzeri örtülüyse üzerini açın. Kedinin çevresini görebileceği ve birden fazla kaçış yolu olan bir yere yerleştirin. Kediniz kum kabına sıkışmış hissedebilir, bu da kendisini güvende hissetmemesine neden olur. Ya da kutuya hiç sığmayabilir! Şüphe duyduğunuzda, büyütün. Eğer açık bir kum kabınız varsa, kapalı olanı deneyin. Bazı kediler açık kum kabı ile kendilerini daha güvende hissederken, diğerleri kapalıda daha korunaklı hissederler. Kutuda ince bir tabaka kum varsa, daha fazlasını koyun. Kalın bir kum tabakası varsa, daha az koyun. Kediniz, rahatlığı için kutuda çok fazla veya çok az kum olduğunu düşünüyor olabilir. Kum kutusunun uzakta sessiz bir yerde olduğundan emin olun veya böyle bir alana başka bir kum kutusu koyun. Kedinizin belirli bir alanda veya odada rahat hissettiğini biliyorsanız, oraya yerleştirin. Kum kutusu güvensiz veya mahremiyetten yoksun gibi görünebilir. Kediler, kendilerini korunduklarını ve kargaşadan uzak olduklarını hissettikleri alanlara gitmek isterler. Kum kutusunu köpeklerin veya çocukların erişemeyeceği bir yere koyun. Kediler başkalarının, özellikle de çok hareketli veya gürültücü çocuklar ve köpeklerden dolayı stres altında olabilirler. Birden fazla kediniz varsa, her kedi için bir kum kutusu artı bir tane daha olduğundan emin olun. Hepsini farklı konumlara yerleştirin, böylece kedilerin seçenekleri olsun. Kediler bölgeye özgüdür ve başka bir kedi ile rekabet ediyorlarsa kum kutusunu kullanamayacak kadar stresli olabilirler. Bazen kediler birbirlerini kutudan uzaklaştırır ya da ortaya çıkan bir kedinin üzerine atlamak için kutunun dışında beklerler. Çok katlı bir evde yaşıyorsanız, her katta bir kum kutusu bulundurun. Gitmeleri gerektiğinde yakınlarda bir kum kutusu yoksa, kediler zaman zaman kazalar yaşayabilir. Bu özellikle yavru kediler, yaşlı kediler ve özel ihtiyaçları olan kediler için geçerlidir. Farklı marka bir kum deneyin. Eğer denemediyseniz kokusuz kum kullanın çünkü kediler güçlü kokuları sevmez. Doğru olanı bulana kadar farklı kumları denemeye devam edin. Hatta hepsinde farklı kumlar bulunan birden fazla kum kutusu kurmayı deneyebilirsiniz. Kum türleri şunlardır: Piyasada bulunan kedi kumu çeşitleri doğal kedi kumu, bentonit kedi kumu, organik, diatomit, sepiyolit, çam pelet kumu, doğal olmayan kedi kumu ve silikadır. "Cazibe" kokusu Kediniz kullandığınız kum türünü beğenmiyorsa başka bir çeşit deneyin. İpuçları için, kedinizin kutunun dışında nereyi kullandığına dikkat edin. Kediniz pürüzsüz bir yüzeye gidiyorsa, kutuyu boş tutmayı deneyin. Halıya çıkacaksa, kutuya havlu koymayı deneyin. Çoğu evcil hayvan dükkanında bulabileceğiniz evcil hayvan kokularını gidermek için özel olarak tasarlanmış enzimatik temizleyicilerle kutunun dışındaki kazaları temizleyin. Kediniz gitmemesi gereken bir yerde hala yok olduğu kokuyu alıyorsa, bunun bir tuvalet olduğunu düşünmeye devam edecektir. Kum kutusunu kedinizin kullandığı alana taşıyın. Yapamıyorsanız, o noktaya , yapışkan bant veya kırışık folyo koyarak alanı bir tuvalet olarak daha az çekici hale getirin. Kediniz belli bir noktaya gitmek istediğine karar verdi ve gerçekten durmak istemiyor. Sonuçta, kediler rutini gerçekten sever. Kedinizin kum kutusunu olumlu bir şeyle ilişkilendirmesine yardımcı olun. Yeni bir kutu alın ve kutunun konumunu değiştirin. Kediniz, ister kutunun içindeyken korkutucu bir gürültü olsun, isterse ortadan kaldırması acı veren geçmiş bir tıbbi sorun olsun, kum kutusunu kullanmayı stresli bir deneyimle ilişkilendirebilir. Yeni kum kutusu ile ona yeni, olumlu ilişkiler kurmaya çalışmanız gerekecek. Kediniz Hala Kum Kutusunu Kullanmıyor mu? Son çare olarak, davranış değiştirici ilaçları düşünebilirsiniz. Veterinerinize bu seçenekleri ve olası yan etkileri sorun. BUNLARI ASLA YAPMAYIN : Kedinin burnunu kendi dışkısına sürün. Bu asla işe yaramayacak ve sadece kedinizi strese sokacaktır. Kediyi kum kutusuna zorla yerleştirin. Kedinizin kutuyla olumsuz bir ilişki geliştirmesine neden olabilir. Kediye bağır. Bu sadece korkuya neden olur, sorunu çözmez. Ve cesaretiniz kırılmasın! Sabırlı olun zor olabilir ancak siz ve kediniz için işe yarayan bir çözüm bulacağınıza inanın

Kedi dostlarımız hepimiz gibi strese giriyor - aramızdaki kim işler sarpa sardığında masalarımızın altına saklanmak istemedi? Ancak bir kedi için bir taşıma çantasında veya muayene masasında olmak gibi stresli durumlarla başa çıkma biçimleri yanıltıcı olabilir. Bir kedi saldırganlık olarak ortaya çıkabilen endişe belirtileri gösterdiğinde, sadece kendini korumaya çalıştığını bilin. Merak etmeyin! Bu yazımızda küçük kalbini nasıl sakinleştireceğimize ve kişiliğinin ortaya çıkmasına nasıl yardımcı olacağına dair ipuçları var. Rahatlama Önemlidir Kediniz sakinleşmek için hızlı bir nefes alabilir. İşte rahatlaması için sakinleştirici bir durumu nasıl yaratabileceğiniz: Kediye sakinleşmesi için mümkün olduğunca çok zaman verin. Onu yalnız kalabileceği sessiz bir yere götürün - eğer evinizdeyseniz, bir banyo olabilir . Yerleşmesi için bir ' kedi yuvası ' kullanmanızı tavsiye ederiz , bu da ona kafesin içinde saklanabileceği bir yer sağlar. Kafesler veya kasalar da yerden uzak, yüksekte tutulmalıdır - tüm çevresini gördüğünde kendini daha iyi hissedecektir. Beslenme ve kafes temizliği gibi tüm günlük aktiviteler için bir rutin uygulayın. Tahmin edilebilirlik, uyum sağlamasına yardımcı olacaktır. Kediler bölgelerini koku ile işaretler. Kedilerin kokusunu içeride bırakmak için alanlarını yüzeysel temizleyebilirsiniz. Ek olarak, temizlik sırasında kafesinden çıkarılma stresi yaşamayacağı ve ardından kafesine (şimdi farklı kokuyor) veya yeni bir kafese (başka bir kedi gibi kokabilir ). Ayrıca onu tutmaya çalışmadan önce diğer kedilerin kokusunu ellerinizden yıkayın. Kediyi Güçlendirin Çevresinin kontrolünü elinde tuttuğunu hissetmek, bir kedinin daha güvenli hissetmesini sağlayabilir. İşte gücün bir kısmını nasıl devredeceğiniz: Mümkünse önce kedinin size yaklaşmasına izin verin. Yaklaşmakta isteksizse ancak ilgileniyor gibi görünüyorsa, onunla konuşurken küçük bir kaşık konserve kedi maması sunmayı deneyin ve bu onun size gelmesine yardımcı olabilir. Kediler seçimleri sever. Ona kafesinde veya istediği gibi kullanması için bir oyun alanında tırmanma seçenekleri sunun. Sakinleşmek için vakti olduktan sonra kediyi sessiz bir odada saklamayın. Bunun yerine, ele alınacağı yere alışması için ona bir şans verin. Yukarıdan tehdit altında hissetmemesi için onu bir masada veya yüksek bir zeminde tutun. Onunla ilgilenmemeye çalış. Oyuncaklarla (oyuncak fareler gibi) kafesinin dışında oynamasına izin verin. Kediye Meydan Oku Kediler bol miktarda Ar-Ge'ye ihtiyaç duysalar da, "tehdit edici olmayan sıkıntı" dediği şeyden de yararlanabilirler. Kedinin geçmişte sosyalleşip sosyalleşmediğini belirlemenize ve sonuçta o kadar da kötü olmadığınızı anlamasına yardımcı olmak için biraz etkileşim başlatın. Her zaman tek taraflı saklambaç oynamasına izin vermeyin. Kedi ile günde en az bir ila iki kez etkileşim kurun. Kediyi elinizle dikkatlice tarayın. Kendini temizleyemeyecek kadar utangaç veya korkmuş olabilir. Alçak, sakinleştirici bir sesle konuşun. Korkuyu saldırganlıkla karıştırmayın. "Tıslama, kedilerin sadece bir uyarı olarak kullandıkları dildir. Bu gerçekten agresif oldukları anlamına gelmez. . Düşük hırıltı… sadece bir tür endişe ifadesidir ”. Bir kedinin korkmuş mu yoksa saldırgan mı olduğunu anlamak için şu işaretleri kullanın: KORKMUŞ AGRESİF Tıslama, hırlama veya tükürme Uluyan Gözbebekleri genişlemiyor Gözbebekleri genişlemiş Kürk rahat, düz kafa Kabarık kürk, kafa eğik , kulaklar geride

Deri hastalıkları kedilerin -özellikle yavru kedilerin - en sık görülen hastalıklarındandır. Deri problemleri çeşitli parazitler, alerjiler, mantar ve bakteriyel enfeksiyonlar gibi geniş bir yelpazeye sahip ve tedavi süreci genellikle zaman alan problemlerdir. Kediniz belli bir bölgesini yoğun olarak kaşıması, tüy dökülmeleri, derisini ısırması gibi belirtiler gösterdiğinde vakit kaybetmeden veteriner hekiminize danışmanız büyük önem arz eder. Zamanında erken müdahale edilmediği takdirde çok daha büyük olumsuzluklara sebebiyet verebilir hatta küçük dostunuzun hayatını tehlike altına sokabilir. Evcil dostunuzda başlıca görülen deri problemleri ve sebeplerine göz atacak olursak; ALERJİLER Kediler de tıpkı insanlar gibi çevresel bir çok değişkene karşı alerjik reaksiyon gösterebilir. Kimyasallardan, çeşitli böceklere; toz, kir ve başlıca kedinizin tükettiği yiyeceklere kadar pek çok etken alerjik reaksiyonlara sebep olabilir. Kedinizin sık sık kaşınması, derisinde oluşan kızarıklık ve tüy dökülmeleri, derisinde belirli bölgelerini ısırmaya çalışması sıklıkla görülen belirtilerdir. MANTAR ENFEKSİYONLARI Kedilerde deri hastalıkları arasında en sık görülenlerden biri de mantar enfeksiyonlarıdır. Özellikle yavru kedilerde deri bağışıklığının düşmesi ve uygun deri zemini oluşması ile birlikte mantarlar sıklıkla görülür. Deri üzerinde kızarıklık, kaşıntı, zaman zaman da akıntılı yaralar oluşması da yaygın belirtiler arasında yer alır. Erken tanı tedavi açısından yüksek önem arz etmekte ve erken tanısı konan vakalarda iyileşmeler daha hızlı olmaktadır. İlerlemiş vakalarda tedavi aylar alabilmektedir. Bu nedenle belirtiler görüldüğünde kısa sürede bir veteriner hekimin muayene etmesi ve tedaviye başlaması oldukça önemlidir. KEDİ AKNELERİ Kedilerimizde de tıpkı insanlarda olduğu gibi siyah noktalar görülebilir. Genellikle çene altında görülen bu siyah noktalar başlı başına çok büyük sıkıntı arz etmemesine rağmen kaşıntı ve bölgedeki tüylerdeki dökülmelere neden olarak çeşitli enfeksiyonların tutunması için uygun zemin hazırlayabilirler. PARAZİTER ENFEKSİYONLAR Ev dışında yaşayan kedilerde daha sık karşılaşılmakla birlikte ev kedilerinde de yaygın olarak görülebilir. Çeşitli çevresel etkenler vasıtasıyla ev kedilerinde de sıklıkla pire, kene, kürk akarı gibi parazitler görülebilir. Veteriner hekiminiz tarafında tavsiye edilen bir pire damlası düzenli olarak uygulandığında evcil dostunuzda parazitlere karşı koruma sağlar. Petshop ve internet üzerinden satın alınabilen uygun fiyatlı bir çok pire damlası geçici bir etki oluşturmakla beraber genellikle pire ve diğer parazitler üzerinde gözle görülür bir etki oluşturmaz. Bu nedenle parazit kontrolünde hekiminizin tavsiyeleri önemlidir. Hekiminiz parazit enfestasyonunun yoğunluğuna göre uygulanacak ilaca ve sıkığına karar verecektir. Evcil dostunuzda aşırı kaşınma ve deri döküntüleri paraziter enfeksiyonları hakkında önemli ipucu verir. BAKTERİYEL ENFEKSİYONLAR Genellikle diğer deri problemleri onucu deri bağışıklığının düşmesi ile bakteriyel enfeksiyonlar için uygun ortam oluşur. Tedavi edilmeyen deri problemleri sonucu hassaslaşan deri yüzeyi bakteriler için uygun hale gelir. Veteriner hekiminiz yaptığı muayene ardından uygun antibiyotik ve ilaç tercihi sonucu hastalığı yenmenizde size rehber olacaktır. TÜMORAL OLUŞUMLAR Deri yüzeyindeki şişliklerde kanserli hücre oluşumları da göz önünde bulundurulmalı ve ciddiye alınmalıdır. Deri üzerindeki oluşumun bir kanser veya antineoplazik oluşum olduğu veteriner hekiminizin muayenesi ve tetkikleri sonucu kesinleşecektir. Elbette ki her şişlik bir tümör olmayacağı gibi bu ihtimalin gözardı edilmesi istenmeyen neticelerle sonuçlanabilir.

Aşılama, evcil hayvanlarda, hastalığı önlemenin veya azaltmanın etkili bir yoludur. Aşılar, çoğu tedavisi zor veya imkansız olan bir dizi önemli bakteriyel, viral, fungal ve parazitik hastalıklar için mevcuttur. Tüm aşılar sıkı güvenlik, etkinlik ve kalite standartlarını karşılar ve kullanım için izin verilmeden önce bağımsız bir veteriner ilaçları düzenleyicisi tarafından değerlendirilir. Sağlam ve düzenli bir aşılama stratejisi gibi önleyici sağlık önlemleri, veterinerlik tedavilerine olan ihtiyacı azaltabilir . Belirli hastalık risk faktörlerini tartışmak ve veterinerinize danışmak, bakımınızdaki hayvanlar için en uygun aşılara karar vermek için önemlidir. Aşılar, hastalığı önlemek veya tedavi etmek için mevcut olan daha geniş bir hayvan ilacı yelpazesinin parçasıdır.

Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü (OIE): COVID -19’un Nedeni Nedir? ​ Koronavirüsler, RNA (ribonükleik asit) virüs ailesidir. Koronavirüs diye adlandırılmalarının sebebi virüs partikülünün, lipit zarın etrafında sivri uçlu proteinlerden oluşmuş taç* şeklinde bir görünüme sahip olmasıdır. CoV enfeksiyonları insanlarda ve hayvanlarda yaygındır. Bazı CoV suşları zoonozdur (yani hayvanlardan insanlara bulaşabilir) ancak birçok suşu zoonoz değildir. İnsanlarda CoV, basit soğuk algınlığı dâhil olmak üzere daha şiddetli seyreden Ortadoğu Solunum Yolu Sendromundan (MERS CoV’nin neden olduğu) Akut Solunum Yolu Sendromuna (SARS CoV’nin neden olduğu) kadar birçok farklı hastalığa neden olabilir. Detaylı araştırmalar, SARS CoV hastalığının insanlara misk kedilerinden, MERS CoV hastalığının ise tek hörgüçlü develerden bulaştığını göstermiştir. 31 Aralık 2019’da, Çin’in Hubei Eyaleti’ne bağlı Wuhan şehrinde, insanlarda etiyolojisi bilinmeyen pneumoni vakaları rapor edildi. 7 Ocak 2020’de Çin’deki otoriteler tarafından 2019 yeni tip koronavirüs (2019-nCoV) olarak adlandırılan bir CoV’un hastalığın nedeni olduğu belirlendi. O günden bu yana, Çin’in bir kaç eyaletinde ve Çin dışında birkaç ülkede daha Wuhan’a seyahat etmiş olan insanlarda bu virüsün sebep olduğu vakalar rapor edildi. Güncel bilgiler için lütfen WHO’nun (Dünya Sağlık Örgütü) internet sayfasını ziyaret ediniz. ​ https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019 ​ COVID-19’a neden olan CoV; Uluslararası Virüs Taksonomi Komitesi (ICTV) tarafından SARS-CoV-2 olarak tanımlanmıştır: bu ifade, virüsün bilimsel ismidir. Virüs ayrıca “COVID-19 virüsü” veya “COVID-19’dan sorumlu virüs” olarak da ifade edilebilir. COVID19, virüsün neden olduğu hastalığı ifade eder. ​ İnsanlardaki COVID- 19’dan hayvanlar mı sorumlu? COVID-19’un baskın bulaşma yolunun, insandan insana olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular, COVID- 19 virüsünün hayvan kaynaklı olduğu izlenimini uyandırmaktadır. Devam eden araştırmalar, hayvan kaynağını, hayvan türü dâhil, tanımlamak ve hayvanların hastalıktaki potansiyel rezervuar rolünü saptamak için önem arz etmektedir. Ancak şimdiye kadar hastalığın bir hayvan kaynağından insana bulaşma yolunu veya hayvansal kaynağın kendisini belirlemek için yeterli bilimsel kanıt bulunmamaktadır. Genetik dizilim verileri, COVID- 19 ile Rhinolophus yarasalarında (Nalburunlu yarasa) bulunan başka bir CoV arasında yakın bir ilişki olduğunu göstermektedir. Virüsün insanlara bulaşmasında bir ara konakçının olması ihtimali vardır. 2019-nCoV’nin insanlara ilk olarak bir hayvan kaynağından bulaştığından şüphe edilmekle beraber, takip eden vakalarda çoğunlukla insandan insana bulaşma görülmektedir. Virüsün hayvansal kaynağını araştırma öncelikleri, OIE gayrı resmi COVID-19 danışma heyeti tarafından ele alındı. Bu konu, WHO Evrensel Araştırma ve İnovasyon Forum’unda, 11-12 Şubat 2020 tarihlerinde OIE Vahşi Yaşam Çalışma Grubu Başkanı tarafından sunulmuştur. OIE gayrı resmi COVID-19 danışma heyetinin konuyla ilgili müzakerelerinin sonuçlarına aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz. ​ https://www.oie.int/fileadmin/Home/eng/Our_scientific_expertise/docs/pdf/COV-19/COVID19_21Feb.pdf Canlı hayvan ya da hayvansal ürünlerle ilgili alınan önlemler var mı? COVID- 19 virüsünün orijini hakkında belirsizlikler olmasına rağmen WHO’nun tavsiyelerine göre genel önlem olarak, canlı hayvan pazarları, taze et ve balık gibi ürünlerin satıldığı pazarlar ya da hayvansal ürün pazarlarına gidildiğinde, canlı hayvanlara ve hayvansal ürünlere dokunduktan sonra temiz, içilebilir su ve sabunla ellerin yıkanması, gözlere, buruna ve ağza elle temas etmekten kaçınılması, hasta hayvanlara ve bozulmuş hayvansal gıdalara dokunmaktan kaçınılması gibi genel hijyen kurallarına uyulmalıdır. Pazarlarda yaşaması muhtemel olan diğer hayvanlara (sokak kedileri ve köpekleri, fareler, kuşlar ve yarasalar) dokunmaktan kesin olarak kaçınılmalıdır. Pazar yerlerinde veya iş yerlerindeki hayvan atıkları veya sıvıları ile temastan kaçınmaya yönelik tedbirler alınmalıdır. Enfeksiyonun yayılmasını önlemek için WHO tarafından önerilen standart tavsiyeler; ellerin düzenli olarak yıkanması, hapşırırken ve öksürürken ağzın dirsekle kapatılması, öksürme ve hapşırma gibi solunum yolu enfeksiyonu semptomları gösteren kişilerle yakın temastan kaçınılmasıdır. İyi gıda güvenliği uygulamaları gereğince çiğ et, süt, ya da sakatatlar gibi pişmemiş gıdalar işleme tabi tutulurken çapraz kontaminasyondan kaçınmak için dikkatli olunmalıdır. Sağlıklı çiftlik hayvanlarından elde edilmiş pişirilmiş etler tamamen güvenlidir. WHO’nun diğer önerilerine aşağıdaki linkten ulaşılabilir. ​ https://www.who.int/health-topics/coronavirus# ​ Mevcut bilgiler ışığında seyahat ve ticaret kısıtlamaları önerilmez. ​ COVID-19 Virüsü ve Evcil Hayvanlar Hakkında Ne Biliyoruz? Mevcut durumda COVID-19 yayılmasının sebebi insandan insana bulaşmadır. Şimdiye kadar, evcil hayvanların hastalığı yayabileceğine dair bir kanıt bulunmamıştır. Bu nedenle evcil hayvanlara karşı, onların refahını tehlikeye atacak önlemler almak için haklı bir gerekçe yoktur. Hong Kong Ulusal Veteriner İşleri OIE’ye; sahipleri COVID-19 ile enfekte ve onlarla yakın temasta olan bir köpeğin test edildiğini ve COVID-19 pozitif çıktığını rapor etmiştir -acil bildirime linkten bakabilirsiniz (01/03/2020). Test, gerçek zamanlı PCR ile yürütülmüş ve COVID-19 virüsü genetik materyalinin varlığı gösterilmiştir. Köpek hiç bir klinik belirti göstermemiştir. Bu insan hastalığının yayılmasında köpeklerin bir rol oynadığına veya köpeklerin bu hastalığa yakalandıklarına dair hiç bir kanıt yoktur. Farklı hayvanların COVID-19 virüsü ile hastalanıp hastalanmayacağı ve bunun nasıl olabileceğinin anlaşılabilmesi için daha fazla çalışmanın yapılmasına ihtiyaç vardır. OIE, yeni bilgiler elde ettikçe, güncellemeleri iletmeye devam edecektir. Evcil hayvanların hareketinde ya da ticaretinde kısıtlamaların desteklenmesi için herhangi bir bulgu mevcut değildir. Hayvan sahipleri tarafından, kendi hayvanlarının ya da başka hayvanların COVID-19 ile enfekte ya da şüpheli insanlarla yakın teması halinde hangi ihtiyati önlemler alınmalıdır? Henüz evcil hayvanların ya da diğer hayvanların COVID-19 ile hastalandığına dair bir kayıt ve hayvanların insanların bu hastalığında kayda değer epidemiyolojik bir rolü olduğuna dair hiç bir bulgu yoktur. Bununla beraber, hayvanlar ve insanlar bazen hastalıkları paylaşabilirler (zoonoz hastalıklar olarak bilinirler), bu yüzden COVID-19 hastası insanların kendi hayvanlarına ve diğer hayvanlara, virüs hakkında daha kapsamlı bilgi edinilene değin sınırlı temasta bulunmaları tavsiye edilir. Hayvanlara dokunulurken, bakımları yapılırken temel hijyen kurallarına her zaman uyulmalıdır. Bu kurallar; hayvanlarla yakınlaşmadan önce veya yakınlaştıktan sonra ya da hayvanlara, onların yemlerine, eşyalarına dokunmadan önce ve dokunduktan sonra ellerin yıkanmasını, bunlarla beraber öpmekten, yalanmaktan ve yemeğin paylaşılmasından kaçınmayı içerir. COVID-19 hastası olan ya da tıbbi gözetim altında bulunan kişiler, evcil hayvanlarıyla yakın temastan mümkün olduğunca kaçınmalı ve ev halkından başka biri hayvanlarla ilgilenmelidir. Eğer hasta kişiler kendi hayvanlarıyla ilgilenmek zorundaysa iyi hijyen kurallarını uygulamalı ve eğer mümkünse maske takmalıdır. Ulusal Veteriner Otoriteleri evcil hayvanlarla ilgili neler yapabilir? Halk Sağlığı ve Veteriner Hekimlik Otoriteleri, COVID-19 hastası birinin evcil hayvan veya diğer hayvanlarla temasta bulunduğunu bildirmesi durumunda “Tek Sağlık” yaklaşımını temel alarak bilgi paylaşımında bulunmalı ve risk değerlendirme sürecini bu yaklaşım çerçevesinde yürütmelidir. COVID-19 ile enfekte bir insanla temas ettiği belirtilen bir hayvana test uygulanması gerekiyorsa, ağızdan, burundan ve rektumdan alınan örneklere ve feçese RT-PCR (gerçek zamanlı PCR) testinin uygulanması önerilir. COVID-19’un hayvandan hayvana bulaşması ile ilgili bir kanıt olmamasına rağmen COVID-19 yönünden pozitif bulunan hayvanların diğer hayvanlardan uzak tutulması yapılabilecek en iyi uygulamadır. ​ Bu olayda veteriner otoritelerinin uluslararası sorumlulukları nelerdir? Hayvanlardaki 2019-nCoV ‘un tespiti OIE Kara Hayvanları Sağlık Kodu ile uyumlu bir biçimde WAHIS (Dünya Hayvan Sağlığı Bilgi Sistemi) aracılığıyla “yeni görülen bir hastalık” olarak OIE’ye rapor edilme kriterlerini karşılamaktadır. Bu nedenle 2019-nCoV’nin, herhangi bir hayvanda tespiti halinde (tür bilgisi, diagnostik testler ve ilgili epidemiyolojik bilgiler dâhil) OIE’ye rapor edilmesi gerekmektedir. Veteriner Otoritelerinin, halk sağlığı yetkilileri ve yaban hayatından sorumlu yetkililerle yakın işbirliği içinde ve bilgi sahibi olmaları, tutarlı risk iletişim mesajları ve risk yönetimini sağlamak açısından önemlidir. COVID- 19’un, vahşi ve evcil hayvanların refahını ve sağlığını tehlikeye atabilecek veya biyo- çeşitlilik üzerinde olumsuz etkileri olabilecek hatalı önlemlerin alınmasına yol açmaması önem taşımaktadır. OIE ne yapıyor? OIE konuyla ilgili en son bilgileri derlemek ve paylaşmak amacıyla; Asya ve Pasifik Bölgeleri’nde bulunan temsilcileri, Çin ve Ulusal Veteriner Hizmetleri Servisi OIE temsilcisi, OIE Vahşi Yaşam Çalışma Grubu, FAO ve WHO ile temas halindedir. OIE, mevcut hastalığın kaynağı ile ilgili güncel araştırmalara katılan uzmanlardan oluşan ağ ile ortak hareket etmektedir. Söylentiler ve resmi olmayan bilgiler de günlük olarak takip edilmektedir. COVID- 19 ve insanlar ve hayvanlar arasında nakledilebilen diğer enfeksiyöz insan hastalıkları arasındaki benzerlikler göz önünde bulundurularak OIE gayrı resmi danışma heyeti, çalışmaların vahşi hayvanların tüketilmesi ve ticareti ile ilgili dinamiklerin daha iyi anlaşılması üzerine yoğunlaşmasını ve bunu yaparken de gelecekte hastalığın yayılma riskini azaltacak stratejiler geliştirilmesini önermektedir. Mevcut Durum OIE COVID-19 ve hayvanlar için gayri-resmi danışma heyeti, OIE’yi hayvanların potansiyel rolü ve ilgili diğer konular hakkında güncel tutmaktadır. Çin’den son güncellemeler için lütfen Çin Güncelleme linkine bakınız https://www.oie.int/en/scientific-expertise/specific-information-and-recommendations/questions-and-answers-on-2019novel-coronavirus/ ​ TVHB için çeviriyi yapan: Veteriner Hekim Özlem Küçükkepeci İnce